امروز هیچ کس نمیتواند منکر شود که جهان در حال عبور و گذار به سمت یک مرحلهى تازه است؛ این را دارید مشاهده میکنید.
وضعیتى که امروز در دنیا هست، وضعیت تحول است. اوضاع جهان در حال تبدیل به یک شکل جدید و هندسهى جدید است.
منکر هم نمیتوان شد که کشور ما در این تحول، در این ماجرا، در این داستان طولانى، یک جایگاه ویژهاى دارد. ما در این قضیه، یک تماشاچى نیستیم، یک عنصر برکنار نیستیم؛ کشور ما یک جایگاه ویژهاى دارد.
بنابراین وضع دنیا که در آستانهى یک تحول یا در حال یک تحول است، قابل انکار نیست؛ موقعیت ویژهى کشور هم قابل انکار نیست. حالا اینجا یک سؤالى مطرح میشود. سؤال این است که آیا دانشگاه کشور - و نیز البته حوزهى علمیه - در قبال این حوادثى که در دنیا دارد اتفاق مىافتد،
مسئولیتى دارد یا نه؟ من میخواهم شما اساتید محترم، دانشمندان محترم،
نخبگان بزرگ کشور، این را مورد توجه قرار دهید. آیا در یک چنین شرائط به
این اهمیت و حساسیت، دانشگاه یا حوزه میتوانند براى خودشان یک مسئولیتى
تعریف نکنند و نقش تماشاچى داشته باشند؟ چه برسد به اینکه خداى نکرده
بخواهند نقشى در حمایت از جبههى مقابلِ جبههى حق به عهده بگیرند.
آنچه که به نظرم میرسد لازم است، این است که دانشگاههاى کشور و حوزههاى علمیهى کشور در این شرائط، مسئولیت سنگینى دارند. کار توفیق ملت ایران و کشور ایران در این برههى بسیار مهم و حساس تاریخى، در درجهى اول بر دوش دانشمندان است. اگر در درجهى اول هم نگوئیم، یقیناً یکى از عناصر رتبهى اول و صف اول براى تأثیرگذارى در این تحولات، دانشگاهها
هستند. دانشگاه میتواند کارى کند که کشور و ملت و تاریخ ما در این تحول
برنده باشد؛ میتواند هم خداى نکرده کارى کند که نه، برنده نباشد. به نظر من
دانشگاه در این زمینه مسئولیت بسیار حساس و بزرگى دارد.
امام خامنهای -دیدار با اساتید دانشگاه ها-۹۱/۵/۲۵