«بِسمِ اللهِ الَذی یَدِه ی فَوقَ أَیدیهِم»
اگر در مسیر عبودیت واجبی ترک شود جای آن در عالم عبودیت خالی می ماند؛ قضای فریضه ی واجب جای آن را در عالم معنا پر می کند. اما باید توجه داشت که هر واجبی را نمی توان به راحتی جای آن را پر کرد چرا که اگر واجبی مانند جهاد در راه خدا را انسان به موقع انجام ندهد ممکن است که کار از کار بگذرد و دیگر فرستی به وجود نیاید تا انسان بتواند جای آن را پر کند.
